مسأله‏ی مادری، مسأله‏ی همسری، مسأله‏ی خانه و خانواده، مسائل بسیار اساسی و حیاتی است. در همه‏ی طرحهایی که ما داریم، بایستی “خانواده ” مبنا باشد. یعنی شما اگر بزرگترین متخصص پزشکی یا هر رشته‏ی دیگری بشوید، چنانچه زن خانه نباشید، این برای شما یک نقص است. کدبانوی خانه شما باید باشید؛ اصلاً محور این است. اگر بخواهیم تشبیه ناقصی بکنیم، باید به ملکه‏ی زنبور عسل تشبیه کنیم.

کانون خانواده، جایی است که عواطف و احساسات باید در آن‏جا رشد و بالندگی پیدا کند؛ بچه‏ها محبت و نوازش ببینند؛ شوهر که مرد است و طبیعت مرد، طبیعت خامتری نسبت به زن است و در میدان خاصی، شکننده‏تر است و مرهم زخم او، فقط و فقط نوازش همسر است – حتّی نه نوازش مادر – باید نوازش ببیند. برای یک مرد بزرگ، این همسر کاری را می‏کند که مادر برای یک بچه‏ی کوچک آن کار را می‏کند؛ و زنان دقیق و ظریف، به این نکته آشنا هستند. اگر این احساسات و این عواطفِ محتاج وجود یک محور اصلی در خانه – که آن، خانم و کدبانوی خانه است – نباشد، خانواده یک شکل بدون معنا خواهد بود.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: